Kirsten en Charles

 

Op de mooie vrijdagmiddag van de 26e augustus waren het Kirsten en Charles, die elkaar het JA-woord gaven en een ring aan de vinger schoven als teken van hun eeuwig durend verbond en als symbool van de liefde die zij voor elkaar hebben.
Bijna een jaar eerder hadden wij elkaar al ontmoet om kennis te maken en de contouren voor de ceremonie van deze dag met elkaar al min of meer neer te zetten.
De muziekkeuze stond al vrij snel vast en paste perfect in de stijl van dit paar. Met She  van Charles Aznavour begon de ceremonie, Eva sur Seine zong tijdens het tekenen van de aktes het nummer Une belle histoire en de ceremonie werd uitgeluid met het nummer Somebody to love in de uitvoering van George Michael. 

Beide partners hadden al een eerder huwelijk achter de rug en druk bezig de scherven van de mislukking bij elkaar te rapen. Via Tinder werd contact gelegd en al snel bleek er een klik te zijn. Diepgaande gesprekken volgden en vooral het wederzijds herkennen van wat ieder van hen al had doorgemaakt, maakte dat de klik leidde tot een eerste ontmoeting, waar de geliefden meteen voor elkaar vielen.

De zoons van Kirsten, die in Charles de vader vonden die ze daarvoor niet hebben gehad, tekenden aan het begin van de ceremonie een door mij opgestelde Akte van Instemming, waarin zij te kennen geven zich bewust te zijn van de wens van hun moeder om gehuwd door het leven te gaan met de levenspartner van haar keuze en vanuit dat bewustzijn verklaren zij ermee in te stemmen, dat Kirsten en Charles deze dag met elkaar trouwen.

Het was niet moeilijk om met behulp van de drie zoons en een goede vriendin de lach en de traan te vinden en de humor en het cynisme, die hen zo kenmerkt, te koppelen aan de verschillende momenten en fasen in hun leven.
Maar het werd eerst en vooral een ceremonie van de liefde, die met een hoofdletter L wordt geschreven. Daarnaast werd het de afronding van de weg die zij hebben gevolgd om op deze stralende vrijdagmiddag hun huwelijksverbond te sluiten.

De bevestiging van de liefdesverbintenis en de definitieve bekrachtiging van het partnerschap in dit huwelijk werd uiteraard vastgelegd in een officiële gemeentelijke akte. Daarnaast ondertekenden bruidspaar, getuigen en ambtenaar een Akte van herinnering aan de ceremonie van vandaag.

Het bruidspaar voldeed met glans aan de oproep in het slotnummer van de ceremonie om iemand te vinden om van te houden in tot in het uiterste lief te hebben.