Renate en Alex
Op maandag 23 januari waren het Renate en Alex, die in het huis van de gemeente Waddinxveen hun opwachting maakten voor de registratie van hun partnerschap. Zij werden vergezeld door de ouders van Renate, de vader van Alex en diens vriendin, de zus van Alex met haar vriend en de broer van Renate en diens echtgenote.
Ook waren al duidelijk aanwezig de in april verwachte dochter van Renate en Alex en de kindjes die de beide (schoon-) zussen eind juli/begin augustus verwachten.
In juli zal het bijna zestien jaar geleden zijn, dat Alex moeder kwam te overlijden. Feitelijk afwezig dus, maar diep in ieders hart er wel degelijk bij.
De komst van de kleine, maar ook de aankoop van het huis en daarmee de financiële toekomst voor hen allemaal, vormde de reden voor deze ceremonie in kleine setting.
De plannen zijn er om over één à twee jaar het geregistreerd partnerschap om te zetten in een huwelijk en alsdan groots uit te pakken voor familie en vrienden.
Begin januari ging ik bij het paar op bezoek in hun nieuwbouwwoning in de wijk Triangel, maakten we kennis, namen de ceremonie van voor naar achter door en spraken nog een tijdje over werk en hobby's en uiteraard over de toekomst van de in aantocht zijnde dochter.
De Woodies in Gouda (nu Friends geheten) was de plek waar Renate en Alex elkaar hebben leren kennen, maar wel bijzonder omdat - zo vertellen zij zelf - ze allebei op dat moment iets te diep in het glaasje hadden gekeken.
Maar de vonk was kennelijk overgeslagen en besloten wordt om nog eens te daten... en dat werden er steeds meer, zodat het vonkje een vlammetje werd en uiteindelijk oplaaide tot een groot vuur.
Na het diplomafeest in 2012 en de daarop volgende vakantie op Terschelling, begon het samenzijn en het samenleven, dat vooral gekenmerkt wordt door het vele reizen en het ontdekken van de wereld.
De reis naar Noord Amerika bracht het paar naar het dak van het Rockefeller-center in New York en daar wordt Renate te huwelijk gevraagd.
De reis van 2022 kon bijna geen doorgang vinden omdat Renate vlak voor het begin ervan in verwachting bleek, maar ze gingen toch.
De ceremonie hielden we eenvoudig en een aantal elementen, zoals het JA-woord en de ringuitwisseling lieten we bewust achterwege. Zo wordt het gezegde wellicht nog waar, dat "wat in het vat zit, niet verzuurt".
