Kirsten en Gijs

 

Twee maanden en zeven dagen later als oorspronkelijk gepland, stonden op vrijdag 4 maart 2022 in het Eventcentrum Fokker in Hoofddorp Kirsten en Gijs tegenover mij om hun JA-woord in finale zin te bevestigen en daarmee deze dag als hun huwelijksdatum op de agenda te laten bijschrijven. De beperkingen van de corona-pandemie hadden hun huwelijksplannen al een paar keer door de war gegooid en mede daardoor ging het feestje in Kerstsfeer niet door. Ook werd twee dagen voor het moment, dat de officiële huwelijksregistratie uiteindelijk wel doorgang kon vinden, de zus van de bruid positief bevonden en moest het paar op stel en sprong op zoek naar een vervangende getuige. Gelukkig werd die gevonden en kon de akte op het laatste moment nog worden aangepast.

Eind januari kwam er witte rook uit Den Haag en werden verdergaande versoepelingen aangekondigd, die het mogelijk maakten om familie en vrienden èn de ceremonieel trouwambtenaar te vragen of vrijdag 4 maart hun nieuwe dag kon worden. Alles en iedereen bleek in staat, en ook het Eventcentrum was weer beschikbaar.
Voor het bruidspaar en mij brak nu het moment aan om na te gaan of alles wat begin december van het vorig jaar was besproken en vastgelegd, nog steeds actueel was en op welke punten de inhoud van de ceremonie en mijn speech aanpassingen behoefden. De bijdragen die ik van de familie van de bruid en de bruidegom al had ontvangen, behoefden niet echt aanpassing, maar gelukkig waren er nog anderen, die meer recente aanvullingen durfden toe te sturen, zodat de toespraak nog luchtiger kon worden dan die al was. In de zoektocht naar de spreekwoordelijke traan tijdens de ceremonie, hoefde ik ook niet diep te spitten. De veel te vroege dood van een geadopteerd broertje van de bruid en ook dat van een nichtje vormden een sereen moment om even bij stil te staan en te realiseren dat het leven wel heel betrekkelijk kan zijn. Gelukkig vormde het verhaal van het leven van Kirsten en Gijs voldoende aanleiding om ook hilarisch te kunnen lachen. En de speelse onderbrekingen door zowel de eigen kinderen van het paar en die van familie en vrienden, maakten van de ceremonie een zeer ontspannen aangelegenheid.

Vader Peter gaf zijn dochter Kirsten weg, ook al wist hij al langer dat zij bij haar Gijs echt in goede handen is. Dochter Vajèn tekende - ook namens haar boertje Jackson - de kinderakte en bracht de ringen, terwijl neefje Nolan mocht helpen om de bevestiging van de trouwbeloften van oom Gijs en tante Kirsten met een ferme tik van de trouwhamer te beklinken. Broer Frans, zus Cynthia en tante Patricia waren de getuigen, die de akte mede mochten ondertekenen. 
Tijdens het ondertekenen van de akte werd van de Turtles het nummer Happy Together gespeeld. De slotwoorden van dat nummer vormden ook het slot van mijn ceremonie voor dit paar. In het Nederlands luisterde iedereen naar de woorden die het paar ook in hun trouwbeloften lieten doorklinken:

Ik kan niet inzien, dat ik van iemand anders zou kunnen houden dan van jou, mijn hele leven lang...
Ik en jij en jij en ik, het moest zo zijn.
De enige voor mij ben jij en ik voor jou
Zo gelukkig samen....

 

 

Kirsten en Gijs hebben een paar dagen na afloop van de ceremonie kennis genomen van deze impressiepagina en over hun ceremonie het volgende geschreven:

Wij zijn erg blij dat wij Pim als Trouwambtenaar gekozen hebben, hij heeft ons een onwijs mooie en persoonlijke ceremonie gegeven met een lach en een traan. Ook was het erg leuk dat de kinderen er in betrokken werden; zo hebben ook zij een steentje bijgedragen aan de ceremonie.