Sandy en Hans

Het is vandaag een jaar geleden, als op de rustdag van de meerdaagse East Highland Trail, een wandeltocht van bijna 190 kilometer van Fort William naar Aviemore in het Cairngorms-gebergte, onze bruidegom van vandaag zijn Sandy meeneemt naar Loch Ness voor een korte hike van een kleine 10 kilometer. Om extra indruk op haar te maken, neemt Hans een duik in het Loch (bij een watertemperatuur van net iets meer dan 2 graden celsius) om het monster te trotseren. Het monster geeft uiteraard "niet thuis".
Na afloop van dit avontuur troont hij zijn vriendin mee naar Inverness, waar hij een tafeltje heeft weten te reserveren in de MacGregor's Bar, de enige pub met een piano.
Hij heeft zes maanden pianolessen gevolgd om het nummer One Hundred Years van Five for Fighting in te studeren, waarin hij zijn liefde verklaart en Sandy ten huwelijk vraagt.
Eerder dat jaar op de top van de hoogst beklimbare berg in de Sierra Tramuntana op Mallorca, gaat Hans al op een knie voor Sandy en spreekt zijn intentie en wens uit om met haar te trouwen. Wetende, dat zijn vriendin op dit punt nog wat terughoudend is, laat hij zijn aanzoek open voor wanneer zij zich er klaar voor voelt.
Dat moment is dus in de Schotse hooglanden en daar zegt Sandy: Yes, I do.

Het is deze bijzondere band met de Schotse Hooglanden, die mij doen besluiten om de huwelijksceremonie op 1 september 2023 in Strandclub Naturel op het strand van Scheveningen in Schotse Kilt te doen.

Na lang wikken en wegen valt het besluit om in de bergen van Sandy's geboorteland Zuid-Afrika te trouwen. Voor eind mei 2023 stond al een trip gepland en Sandy gaat aan de slag om alles - van ambtenaar tot en met papierwerk - te regelen.
Hans besluit om Sandy's dochter officieel om toestemming te vragen om met haar moeder te mogen trouwen.
Zij vindt een huwelijk fantastisch, maar Zuid-Afrika een stap te ver, temeer omdat een aantal van Hans'- en Sandy's kinderen in de geplande periode op wereldreis zouden zijn en het daarom heel ingewikkeld zou worden om het juiste moment te bepalen.
De plannen worden omgegooid, alle vijf kinderen worden op de hoogte gesteld en de datum en plaats van het huwelijk worden bepaald op die van vandaag in Scheveningen.
De voorbereidingstijd is weliswaar kort, maar we slagen erin om het verhaal van Sandy en Hans - met hulp van kinderen en vrienden - zo in elkaar te zetten, dat de ceremonie naast de formele momenten en de traan, vooral wordt gekenmerkt door zijn informele karakter en de lach.

Op de tonen van “Gabriëls Oboe”, geschreven door Ennio Morricone voor de film The Mission werd Sandy door haar dochter, haar zoon en de twee kleinkinderen naar het strand geleid om te worden weggeven aan haar toekomstige echtgenoot. Het nummer is het favoriete muziekstuk van Sandy's overleden moeder.

De ceremonie wordt deels in het Engels gedaan uit respect voor de gasten, die van verre komen en een enkele zin in het Frans ter verwelkoming van de zus van de bruid met haar gezin, die uit Tahiti zijn overgekomen voor deze bijzonder gelegenheid.

Tijdens het ondertekenen van de akte van bevestiging van het huwelijk kunnen de gasten uiteraard nog een keer luisteren naar het nummer 100 Years van Five for Fighting, een ontroerend lied over hoe snel het leven aan je voorbij gaat en dat jou de uiterst waardevolle suggestie doet om elk moment ervan te waarderen, want niet iedereen heeft het voorrecht om oud te worden.

De aard van deze ceremonie maakt het mogelijk dat alle vijf kinderen van Sandy en Hans als getuigen kunnen optreden en hun handtekening zetten onder een eigen Akte van Instemming. In deze akte verklaren zij zich bewust te zijn van de wens van hun moeder en vader om gehuwd door het leven te gaan met de levenspartner van hun keuze en ermee akkoord te gaan, dat zij vandaag elkaar het JA-woord geven.

Als de laatste getuige heeft getekend, begint het te miezeren en terwijl ik bruidspaar en gasten nog even meeneem in een kijkje in de toekomst, wordt de regen heftiger waardoor we besluiten de ceremonie te beëindigen en het feest te verplaatsen naar de strandclub, waar het binnen droog is en het glas kan worden geheven en de bruidstaart aangesneden.
Op de weg daar naar toe zingt Bill Withers in het nummer Oh Yeah de woorden:

Soms staar je naar mij en de blik in je ogen
zegt me, dat het je kan schelen en geeft mij vlinders
Oh.. wat een puur genot
Ik ben zo verschrikkelijk verliefd, oké
Het is de perfecte dag
Waarom blijven we niet voor altijd samen?