Saïdja en Hamza

 

 

Als gevolg van het feit, dat een collega Babs, die eigenlijk het burgerlijk huwelijk van Saïdja en Hamza zou sluiten, slecht bij stem was, werd ik een kleine 10 dagen vóór de ceremonie gevraagd om deze over te nemen.
Kort dag derhalve, maar met hulp van familie en vrienden, die ook nog maar kort tijd hadden om mij wat te vertellen over dit paar, slaagde ik erin om een goed beeld te krijgen van Saïdja en Hamza.

Dat beeld kon ik vervolgens een week voor de bruiloft bevestigd krijgen in een directe ontmoeting met het paar in De Lichtfabriek in Gouda, waar zij mij hartelijk onthaalden.

De setting van de ceremonie op 29 december 2022 was niet erg uitgebreid, maar wat vooral jammer was, was dat de ouders van Hamza er niet bij zouden zijn. Ook de dag na het Burgerlijk Huwelijk, waarop het huwelijk ten overstaan van de imam naar islamitisch gebruik zou worden bevestigd, zouden de ouders er niet bij zijn. Maar op het grote feest, dat later nog gevierd zal gaan worden, zullen zij niet ontbreken en met het paar in het middelpunt van de belangstelling staan.
Wel aanwezig waren de ouders van Saïdja en haar vader was de trotse man, die zijn Saïdja mocht weggeven aan zijn aanstaande schoonzoon, waar hij even trots op is als op zijn dochter.

In ons voorbereidingsgesprek hebben we niet alleen stil gestaan bij de invulling van de ceremonie, maar nam Saïdja mij ook mee in het liefdes verhaal uit de Max Havelaar, waar in hoofdstuk 17 de geschiedenis van Saïdjah en Adinda wordt beschreven en waaraan dus haar naam is ontleend.
De naamkeus refereert aan de Indonesische afkomst van haar grootouders.

Mijn informanten wisten mij ook weer bij dit paar een aantal leuke anekdotes uit hun jeugd- en schooltijd te vertellen, die ik met veel plezier in hun verhaal heb verwerkt.

Wat voor hen belangrijk was in deze ceremonie, die uiteindelijk toch niet meer zou zijn dan een eerste opmaat naar het grote huwelijksfeest, was dat ik zou benadrukken hoe naar hun gevoel het lot hen bij elkaar heeft gebracht. Na de eerste kennismaking volgde - geheel in stijl met de culturele waarden en in de traditie van de islam - een niet al te lange periode van verkennen en diepgaande gesprekken, waarin de band tussen deze twee jonge mensen steeds hechter werd en het duidelijk was, dat zij voor elkaar waren voorbestemd.
Tradities zijn in dat verband overigens voor hen geen doel op zich, maar een middel om het doel te bereiken en in die lijn bekrachtigt het huwelijk de nieuwe fase in hun leven, waarin zij ook hun eventuele kinderen wensen op te voeden.

Na het JA-woord volgde het ondertekenen van de akte en keken we nog even kort vooruit naar de toekomst die hen wacht.

 

Saïdja en Hamza lazen deze pagina en schreven mij het volgende:
Hee Pim , we hebben jouw impressie gelezen ... je hebt het prima verwoord en ook een erg mooie foto geplaatst. We willen je heel erg bedanken voor alle moeite die je hebt gedaan! En zijn erg blij dat je ons huwelijk voltrokken hebt!