Vicky & Bas

 

Vrijdag 26 september 2025 – 15:00 uur – Raadszaal, gemeentehuis Waddinxveen

 

💍 Een liefdevolle ontmoeting tussen woorden en werkelijkheid

De ceremonie van Vicky en Bas was er één die tot in het hart raakte – niet alleen vanwege de liefde die voelbaar was tussen hen, maar ook door de aandacht, warmte en oprechte betrokkenheid van iedereen om hen heen.

Al bij de binnenkomst werd de toon gezet. Vicky kwam de raadszaal binnen aan de armen van haar vader én haar bonusvader – een symbolisch en krachtig moment, dat prachtig werd ondersteund door hun zorgvuldig gekozen muziek. Bij het aanhoren van de instrumentale versie van de Beatles-song Here comes the sun, viel een korte stilte in de ruimte… en je voelde: dit is hún verhaal, hún moment.

De ceremonie was een afwisseling van liefdevolle woorden, persoonlijke herinneringen, humor en symboliek. We stonden stil bij de ouders, broers en zussen, bij goede vrienden en bij ceremoniemeester Michelle – maar ook bij de grootouders die gelukkig nog aanwezig konden zijn om dit moment mee te maken. En bij de grootouders die er niet meer bij waren, maar voelbaar wél aanwezig. Even stilstaan. Even herinneren. Dat maakte het des te rijker.

Een van de ontroerendste momenten was ongetwijfeld het kinderaktedeel, waarbij Elise en Lauren – met een mengeling van trots en ernst – hun handtekening zetten onder de akte waarmee het huwelijk van vader en moeder werd goedgekeurd en het gezin werd bevestigd, dat zij mede hebben gevormd. Niet veel later kwamen ze opnieuw samen naar voren, nu om de ringen aan te reiken. Elise kon het niet laten om zachtjes te fluisteren dat ze “hoopte dat Lauren de ring van papa niet zou laten vallen” – een heerlijk kindermoment dat voor een glimlach in de zaal zorgde.

Maar het meest iconische moment van Elise?
Dat was natuurlijk haar rol als hamermeesteres.
Nadat beide ouders hun volmondige “JA” hadden gegeven, overhandigde ik haar de huwelijkshamer. Met overtuiging en een brede lach gaf ze het officiële sein: de klap die de zaal deed juichen, het symbool van een bekrachtiging zoals je die maar één keer in je leven meemaakt. Het applaus dat volgde, was niet alleen voor het bruidspaar – maar ook een beetje voor Elise, die het onvergetelijk maakte.

Tijdens de ondertekening van de huwelijksakte klonk “Bloom” van The Paper Kites – een passend en poëtisch muzikaal decor voor wat er zwart-op-wit werd vastgelegd: vertrouwen, rust en liefde die in bloei staan. En na het slotwoord werd het feest letterlijk geopend met “Shut Up and Dance” van Walk the Moon – een vrolijk, ongedwongen nummer dat precies paste bij de energie van dit stel.

Wat het meest bijbleef? Misschien wel het spontane compliment van een van de oma’s na afloop:
“Ik heb al heel wat huwelijken meegemaakt… maar nog nooit zo’n leuke, humoristische en toch zó persoonlijke ceremonie. Wat een belevenis.”
Dát is waar je het voor doet.

Dank Vicky en Bas, voor jullie vertrouwen, jullie openheid en jullie liefdevolle energie.
Het was een eer om jullie verhaal te mogen vertellen – en om dit hoofdstuk met jullie te beginnen.

 

Vicky en Bas waren al heel snel met hun review op onze samenwerking en schreven als volgt:

Pim was ongelofelijk leuk, hartelijk, intelligent en betrokken. Hij heeft ons goed begeleid in het proces en had een prachtige rede gemaakt.
De hele familie was over Pim te spreken.